Vicente López Vila naceu o 25 de setembro do 1932 en Es Castells,
Menorca. Despois de estudar no Tirso de Molina e nunha academia
agora mesmo inexistente, as dúas están en Ferrol, adicou a súa vida a
traballar na Marina. Vicente con oitenta anos de idade, reside
actualmente en Mugardos.
-Bos días Vicente, que tal está?
-Moi bos días. Ben, ben grazas.
-Hoxe vasnos contar un pouco das túas lembranzas na escola,
non?
-Pois si, cando queirades, eu contareivos todo o que son capaz de
lembrar (Gargallada).
-A que idade comezaches a estudar?
-Comecei indo a unha escola de frailes, chamada Tirso de Molina, en
Ferrol, aos sete anos, e aos nove cambiei á academia onde me preparei
para rematar os estudos, tamén en Ferrol. Rematei ao facer bacharelato
con dezaoito anos no Instituto Masculino de Ferrol.
Colexio Tirso de Molina Colexio Tirso de Molina
de Ferrol en 2013 de Ferrol en 1939
-Que horarios tiñades nas clases?
-Como xa vos dixen estudei en dúas escolas. Unha foi a dos frailes, na
que tan só estiven dous anos, e outra, que é da que máis me lembro, é
da escola particular na que preparei o exame para o ingreso en
bacharelato. Nesa escola, entraba pola mañá ás nove e saía ás doce.
Pola tarde, entraba ás catro e saía ás seis. E na dos frailes non o
recordo.
-Que normas había nas aulas?
-Nos frailes tiñamos que esperar ao mestre de pé e cando entraba
saudabámolo e sentabámonos cando el nolo permitía. Na academia, en
cambio, a mestra esperábanos sentada e cando chegábamos,
saudabámola e sentabámonos.
-Se non cumpríades as normas, como eran os castigos?
-Pois... pódese dicir que o castigo máis duro que tiñamos era o de poñer
os dedos xuntos cara arriba e darnos coa regra. Tamén había outros
como poñernos de pé e, ás veces, algún tirón de orellas.
-E levabades uniforme?
-Non, pero tiñamos que ir ben vestidos, xa que se non era así estaba
mal visto.
-Estudabades nenos e nenas xuntos?
-Non, estabamos no mesmo edificio pero en distintas aulas. De feito,
chamábanse aulas masculinas e aulas femeninas.
-Que materias se impartían?
-Relixión, xeografía e historia, castelán, matemáticas e latín apenas un
ano, porque escollín ciencias. Tamén lembro que estudabamos o
francés, e dábaselle a importancia como agora para vós o inglés.
-Que lingua se falaba?
-Todos falábamos castelán.
-Que materiais usabades?
-Nos frailes empregábamos un libro para cada asignatura pero polo
contrario, na academia usábamos tan só un libro para todas as
materias, que pensándoo ben, creo que se chamaba Dalmau Carles. O
material levabámolo nunha carpeta. Tiñamos un cuadernillo de
ortografía e empregabamos lápices ou plumas.
Libro Dalmau Carles.
-Houbo algún compañeiro que sobresaíu?
-Si, había tres que eran moi listos. Pero, bueno, xa sabemos que en
todos os lugares hai un pouco de todo, non? (Gargallada)
-Que facíades no voso tempo libre, se é que o tiñades?
-Si que o tiñamos. Nese tempo saíamos á praza de Amboaxe na que non
pasaban coches e se podía xogar tranquilamente. Os rapaces coma eu,
xogábamos ao fútbol, ao baloncesto e á peonza. As rapazas xogaban á
corda, á mariola... Pero non se podían xuntar os rapaces e as rapazas.
-Había rivalidades entre colexios?
-Non, o que si que había moito compañerismo.
-Facíanse revistas ou excursións?
-Non había revistas, pero si excursións. Pero estas excursións non eran
como as de agora que se vai ao extranxeiro, senón que visitábamos a
cidade de donde eramos.
-Había biblioteca no colexio?
-Dentro da escola non había, cando queríamos ler ou pasar un rato na
biblioteca íamos á municipal.
-Había comedor?
-Non, as clases remataban ás 12 e tíñamos que ir a comer ás nosas
casas.
-Gardas bos ou malos recordos desa época?
-Eu teño bos recordos desta experiencia porque tiven a sorte de non
recibir ningún castigo duro, salvo algún tirón de orellas.
-Pois isto é todo, moitas grazas polo teu tempo.
-Un pracer axudarvos.
Ainoa Seoane Ocón
Paula Tajuelo López
Xiana Villar Franqueira
Xiomara Saenz Hurtado
7/4/13
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario